Gaan vlieg man!

Kom ons vlieg sê hulle vir my. Dit sal lekker wees sê hulle vir my.

Leuens. Oopbek, blatante leuens.

En so hardloop ons ook die gange van OR Tambo op en af – laat soos gewoonlik. Die enigste indikasie van waar jy nou eintlik moet wees, is die vae leidrade “Terminal A” en “Terminal B”.

Ek word oorval deur die pyn en roep die res van die geselskap tot stilstand.

“Ek is besig om ‘n hartaanval te kry. Gaan maar voort sonder my. Ek het ‘n oraait lewe gehad. Iemand sal eventually my lyk hier kry.”

“Hahaha! Kom nou...!”

“Ek maak nie grappies nie! Ek het ‘n pyn. ‘n Versekerde teken van ‘n hartaanval!”

“Waar is die pyn?”

Ek beduie na my regtersy.

“Jou hart sit nie daar nie. Jy’t miltsteek.”

So moet ek uitvind dat as jy lank en ver hardloop, jy “miltsteek” kry. Totale verrassing vir my op hierdie ouderdom. Gebeur seker maar as jy nog nooit in jou lewe lank en ver gehardloop het nie. Of al ooit gehardloop het nie, for that matter. (Ek meen dis teen my geloof. Spreuke 28:1 – “Die goddelose hardloop weg al jaag niemand hom nie.”)

Uiteindelik kom ons by ‘n moooeerse saal vol check-in counters. (Alhoewel ons aanlyn in-ge-check het, maak dit nie saak nie, want jy moet in elk geval in die ry gaan staan om jou bagasie aan hulle lot oor te gee. Pointless much?)

Daar is – wat lyk soos – honderde toonbanke. Ek verstaan nie hoekom is daar so baie toonbanke as mens se keuses van lugredery vir binnelandse vlugte redelik beperk is nie...? 

Daar is Souf Efrican Airlines, die trots van onse regering: Jy boek net by hulle as jy daarvan hou om onnodiglik meer te betaal, selfs al is daar goedkoper opsies. Of as jy van bietjie drama hou, want SAA se bankrotskap beteken dat hulle enige oomblik hulle deure kan toeslaan en jy gestrand gaan sit op die lughawe. Geniet jou vakansie in Terminaal B. Wonder jy waar is jou bagasie? Toemaar, SAA wonder ook. Jou tassie kan op pad wees na enige van SAA se 90 opwindende bestemmings.

Mango Airlines? Sien SAA. (Wie vernoem in elk geval ‘n vliegtuig na ‘n vrug? Oros, dalk, maar nie ‘n vliegtuig nie.)

Kulula? Hulle neem hulleself glad nie ernstig op nie. Altyd ‘n ou grappie om te vertel. Wink-wink. Nudge-nudge. Maar kom ons wees nou eerlik met mekaar: Wie se “bak plan” was dit nou eintlik gewees om die Kulula vliegtuie en logos kots-groen te maak? 

FlySafair? “Cheap cheap!” Maar...

“Ja, meneer. Jy kan vlieg vir ‘n skrale R399! Dit is mos so te sê verniet! O, jy wil ‘n sitplek hê? Sekerlik. Dit sal R200 ekstra wees. Jy bedoel ‘n sitplek met ‘n veiligheidsgordel? O, ja, daai is R500 ekstra, meneer. En bagasie saamneem? Natuurlik! Dit sal R200 ekstra wees. En toegang na die badkamer? Sekerlik meneer! Dit sal R300 ekstra wees. Vars lug? Natuurlik! R200 ekstra. O, en R150 om die trappe te gebruik om tot in die vliegtuig te kom. Ja, ons is die goedkoopste, hoekom vra meneer?”

Vind jy uiteindelik die regte inboek toonbank, groet jy met verlange jou tassie, as jy hartseer kyk hoe hy iewers heen gestuur word op presies dieselfde band as al die ander toonbanke se bande... 

Niemand is verbaas as hulle bagasie wegraak nie. Jy is net verbaas as jy actually jou bagasie aan die anderkant terugkry – heel en nog steeds ge-vacuum pack is (want as jy hom nie vacuum pack nie, gee jy mos die ouens toestemming om deur jou tassie te gaan gedurende sy reis deur die lughawe. Wil jy kyk hoe goed is ‘n slot nou eintlik? Stuur hom deur OR Tambo.). 

Dan moet jy nou deur security mission. Die koue sweet sak oor jou neer en vir een of ander rede ontwikkel jy ‘n vrees dat hulle sakke vol dwelms aan jou gaan kry. Jy’t nog nooit eers in jou lewe ‘n dagga zol gesien nie, maar jy is skielik vas oortuig hulle gaan ‘n kilogram Mandrax aan jou kry. Jy moet drie keer deur die metaalverklikker stap. Naderhand staan jy net in jou onnie. Ontdek hulle uiteindelik jou tweezers en konfiskeer dit. My liewe hemel, ouens. Ek kry nie eers daai een grys haar wat in my wenkbroue skuil vasgevat met tweezers nie, maar blykbaar is daar ouens wat ‘n vliegtuig kan hijack met tweezers...? As jy goed genoeg is om ‘n vliegtuig te hijack met tweezers, dan verdien jy daai vliegtuig!

(Hulle verbied jou ook mos om woorde soos “bom” en “hi-jack” te sê in die lughawe. Jy’t nog nie een keer in jou lewe die woord bom in ‘n gesprek gebruik nie, maar kom jy op die lughawe is dit vir een of ander rede die enigste woord in jou woordeskat!)

Uiteindelik deur, kom jy aan die anderkant uit en begin die groot wag. Natuurlik genoeg tyd vir ‘n toebie en ‘n koffie. Aan hierdie kant is jy mos nou nie meer in Suid-Afrika nie. Nee, jy is skielik in ‘n ander wêreld waar ‘n ham en kaas bruinbrood toebie R120 kos en ‘n koffie R60. As jy gedink het snacks by die movies is duur, wag totdat jy daar in die lughawe iets moet koop. As jy van plan is om ‘n ligte snack op die lughawe te geniet, maak maar seker jy’t so R2000 in kontant by jou. Duidelik het die ouens wat daar in die lughawe winkels het geen idee wat goed in die res van die wêreld kos nie.

‘n Halfuur voor die hek (wat eintlik deure is?) na die vliegtuig toe oopmaak begin die passasiers al in die ry staan - dis mos belangrik om eerste op die vliegtuig te wees want... uhm... net-nou vlieg die vliegtuig vir jou weg...? (Ek weet nie, ek raai maar.) En deesdae is daar mos nou twee rye. Een vir “Priority pass” en die ander vir die res van ons pleps. Jy betaal ‘n ou ekstra geldjie om daar deur te stap. Ignoreer die feit dat ons almal maar op dieselfde vliegtuig moet klim, en almal eers kan vlieg as die hele lot op die vliegtuig is... Ek weet jy wil dit nie hoor nie, maar die Engelse sê dit so: “A fool and his money are soon parted”.

Dan kom ons nou in die vliegtuig. Nou, ek is ‘n normale size mens. Net-net onder 2 meter lank. (Enige iemand wat korter as ek is, is ‘n kort-gat freak.) Ongelukkig is die wêreld waarin ons leef nie gebou vir normale ouens soos ek nie, maar vir die kort-gat dwergies om my. Alles is daar onder. Alles is laag. Dit is dus ook geen verrassing dat ek my kop gedurig moer toe stamp nie. My kop is al vol knobbels en gate gestamp. (Iemand wat Braille kan lees sal waarskynlik die volledige werke van Shakespear kan lees deur aan my kop te voel.) Nou as vliegtuie se been spasie vir julle dwergies ‘n bietjie knap voel, dan kan julle net raai hoe dit vir my voel... Tight. Ek het egter nou al die truuk uitgewerk: Ek gaan sit so wydsbeen om die stoel voor my, dan sak ek af tot my sewende rugwerwel en haak my knieë om my ore en dra my bene soos ‘n bril. Want die poepol voor my gaan in elk geval net-nou sy stoel laat sak in die “recline” posisie wat my kniekoppe gaan kompakteer. (Wat ook vir my ‘n misterie is, want ek verstaan nie hoe die “recline posisie” wat 0.000005 grade verskil van die regop posisie enige iets vir enige iemand beteken nie...)

Na die “in case of emergency” praatjie loop die lugwaardinne eers deur die hele vliegtuig en spuit die hele gemeente met Doom. Hoekom weet ek nou nog nie.

“Dit is totaal skadeloos!” verseker hulle ons altyd terwyl hulle hulle eie monde styf toe hou. Nou as dit so skadeloos is, hoekom verdompwil spuit julle dit? Sekerlik moet dit skadelik vir iets wees!?

Volg ‘n geniesery en gehoesery. Kugge-kugge.

“Skadeloos." Right.

Kom die opstyg. Soos ‘n rollercoaster. Jippie. Maar dis ook die gevaarlikste deel van die vlug. As jy dink ek verwys na die feit dat meeste vliegongelukke binne die eerste 10 minute van ‘n vlug gebeur, is jy verkeerd.

Nee.

Ek verwys na die feit dat die mens se buik vol gasse is. Die lugdruk verander soos wat die vliegtuig styg. Die gasse in almal se mage sit uit. Die gasse begin dan ontsnap. (Foeit!) In daai eerste 10 minute sak daar ‘n chemiese wolk toe in die kajuit. Die lugwaardinne weet al. Waarnatoe dink jy verdwyn hulle? Hulle vlug voor die elfde plaag – die reuk van kerrie, biltong en boerwors wat dae lank al fermenteer en die dood self - in gasvorm. Jy probeer verwoed daai aircon-blaas-dingetjie hier bo jou so wyd as moontlik oopdraai, maar die effe luggie wat daar uitkom staan geen kans teen die biologiese wapens van massa vernietiging nie.

Net-nou kom die kos trollie verby. Nie dat jy lus is vir iets nie, want jy is nog so dik gevreet van jou R120 se ham en kaas toebie. (Dis sarkasme as jy wonder.)

As jy oor die see vlieg, dan is die kos mos ingesluit by jou kaartjie. Kry jy mos ‘n “heerlike” vyfgang maaltyd (chicken or beef?). Ek verstaan nie hoekom kos anders werk daar bo nie. Hier op die grond het jy ‘n ordentlike bord kos met ‘n groot steak, baie tjippe, ‘n slaai, en drie groentes nodig om jou deur te trek en die hongerte te stil. Daarbo is 2 repies seningrige bief, 15 ryskorrels, ‘n gestoomde wortel en ‘n Cream Cracker met 'n moo-moo kasie kammakastig genoeg om jou te red van uithongering. En daai pakkies peanuts? Daarbo raak jy histeries opgewonde as dit snack-tyd is en die lugwaardin jou ‘n pakkie met 5 peanuts in oorhandig. Ek meen, as iemand hier op die grond vir jou daai selfde hartseer pakkie van 5 peanuts gee, gaan jy vir hulle sê “Voertweg met daai kak! Ek soek dit nie eers verniet nie!”

Op ‘n stadium moet jy kleinhuisie toe. KLEINhuisie in die mees letterlike manier wat hulle kon uitdink. Jy wag totdat daar niemand naby is nie. Glip in. 1 minuut later kom jy uit, wag die hele vliegtuig se passasiers voor die deur. Jy mompel skaam dat die reuk daar was voordat jy ingegaan het; ore bloedrooi gebloos.

Aan die einde van die vlug raak die wiele skaars die grond, dan spring die hele spul mense op en ruk hulle handbagasie uit, net om nog daar te staan vir die volgende halfuur en ‘n verdere halfuur te wag vir die ander bagasie. Mense is weird. “Hurry up and wait!”

"Kom ons vlieg. Dit sal lekker wees." Julle blerrie liegbekke. Vlieg is nie lekker nie. Jy dink seker 'n wortelkanaal is ook lekker, jou sadis?

Lekker? ‘Tsêk!

Riaan Palmer